بررسی حکایت ناتمام آشپزباشی، اثر جفری چاسر از منظر رئالیسم

حکایت ناتمام و یا بسیار کوتاه آشپزباشی از مجموعه حکایت‌های کنتربری در مقایسه با دیگر حکایت‌های این مجموعه، وضعی استثنایی دارد. این حکایت استثنایی به سبب ویژگی خاص خود توسط نویسنده یا مصححان بعدی از کتاب حذف نشده است، لیکن در گزیده‌های ادبی ذکری از آن به میان نیامــده و از طرف منتقدان و چاسرشناسان کمتر به آن پرداخته شده است. راوی این حکایت پیشه‌وری فرودست است که خود او و داستانش از منظر رئالیستی بسیار حائز اهمیت اند. «حکایت آشپزباشی» پس از «حکایت آسیابان» و «حکایت داروغه» که به وضعیت طبقة متوسط و اصناف شهرنشین می‌پردازند، روایت شده است، و هر سه حکایت که گونة ادبی فابلو (fabliau) هستند در تقابـل با حکایت شهسواری نقل شده‌اند که رمانس است و هم راوی و هم شخصیت‌های آن از اشراف‌اند. این تقابل اولین حضور آشکار ادبیات رئالیستی در مجموعه حکایت‌های کنتربری و حتی در کل آثار چاسر است و می‌توان گفت شاهکار بودن اثر به خاطر همین پردازش رئالیستی آن در قرن چهاردهم است. در این نوشته، ضمن بررسی دیدگاه‌های منتقدان ادبی دربارة کوتاه بودن «حکایت آشپزباشی»، به بررسی حکایت از منظر رئالیستی خواهیم پرداخت.